آنالیز لورو بودیشین، قهرمان این فصل FPL
بودیشین فصل رو با ۸۰ امتیاز و رتبه ۳۲۱ هزار در هفته اول آغاز کرد. شروعی قوی با کاپیتانی صلاح. با اینکه در سه هفته اول هالند رو نداشت (که ۸ گل زد)، با کاپیتانی درست سون و صلاح توانست این ضعف رو جبران کنه.
در هفته‌های دوم و سوم، لورو فقط با سقوط های جزئی در رنک مواجه شد. اما در هفته چهارم شرایط کاملاً متفاوت بود: هیچکدوم از بازیکنانش امتیاز خاصی نگرفتند و اون فقط ۲۳ امتیاز کسب کرد، در حالی که هالند به‌تنهایی با کاپیتانی ۲۶ امتیاز اورد ( در هفته ۴ ) . این هفته بدترین هفته فصل برای لورو بود.
لورو پس از اون هفته‌ی بد، عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت و طی ۱۴ هفته بعدی، در ۱۳ هفته با فلش سبز مواجه شد؛ از رتبه ۲.۸ میلیون به رتبه هشتم جهان رسید. در این دوره، هیچکدوم از کاپیتان های اون بلنک نشدند و به‌طور میانگین ۲۴.۲ امتیاز در هفته فقط از کاپیتانی کسب کرد. اوج این دوره هفته نهم بود که ۸۷ امتیاز گرفت و کاپیتانش هم امبومو بود.
بعد از دو هفته‌ی سخت در هفته‌های ۱۹ و ۲۰، لورو دوباره اوج گرفت و تا آخر فصل بین ۲۰ نفر اول جدول موند. توی هفته ۲۴، چیپ (AM) رو روی اسلات فعال کرد و توی دو هفته ۲۸ امتیاز گرفت. بعدش اسلات رو فروخت و گلاسنر رو خرید و توی هفته ۲۶ ازش ۲۰ امتیاز گرفت. یک حرکت هوشمندانه دیگه از لورو.
لورو از وایلد دومش در هفته ۳۰ استفاده کرد و با استفاده از اون و تریپل کاپیتان در هفته ۳۲ و بنچ بوست در هفته ۳۳، تونست به رتبه اول جهان برسه. بازیکن‌های کلیدی‌اش توی این دوره مورفی، لیورامنتو، کیویور، ماتتا و ازه بودن. البته بنچ بوستش در هفته ۳۳ زیاد موفق نبود و فقط ۱۴ امتیاز براش آورد.
چیپ فری هیت در هفته ۳۴ جایگاه اول لورو رو تثبیت کرد. تیمش ۸۶ امتیاز گرفت که بیشترش به خاطر عملکرد عالی سسنیون، آیت‌نوری و کونیا بود. با اینکه بازیکنای دیفرنشیالی مثل بارنز و اوانیلسون امتیاز خاصی نگرفتن، ولی این فری‌هیت در کل موفق بود و لورو تونست رتبه اولش رو حفظ کنه.
سه هفته بعد از فری‌هیت هم کاملا باثبات بود و باعث شد لورو جایگاهش رو به‌عنوان نفر اول قطعی کنه. اون با اختلاف ۴۰ امتیاز وارد هفته ۳۸ شد و در نهایت با ۲۳ امتیاز اختلاف نسبت به نفر دوم، قهرمان این فصل FPL شد، بدون اینکه کسی واقعاً تهدیدش کنه.
نکات قابل‌توجه از فصل درخشان لورو:
فقط ۳ بار توی فصل منفی زد.
وایلدکاردهاشو تو هفته‌های ۱۲ و ۳۰ بازی کرد.
توی بنچ‌بوست هفته ۳۳ فقط ۱۴ امتیاز گرفت.
در هفته ۳۲، تریپل‌کاپیتانش رو روی ایساک زد و ۳۳ امتیاز گرفت.
چیپ AM رو از هفته ۲۴ تا ۲۶ فعال کرد و ۴۸ امتیاز گرفت.
از هفته ۲۱ تا پایان فصل همیشه جزو ۲۰ نفر اول بود.
فصل قبل رتبه‌اش ۵۰۹ هزار بود!
نکاتی درمورد رتبه هاش :
بدترین رتبه : ۲.۹ میلیون در هفته ۴
بهترین رتبه : ۱ در بین هفته های ۳۱ تا ۳۸
بدترین رنک هفتگی : ۱۰.۱ میلیون در هفته ۴
بهترین رنک هفتگی : ۳۱ هزار در هفته ۲۶
بازیکنانی که در طول فصل زیاد مالک اون ها بود :
Salah (GW 1-38)
Henderson (GW 1-11, 20-29)
Robinson (GW 1-14, 17-29)
Munoz (GW 19-33, 35-38)
Gabriel (GW 12-32)
Rogers (GW 3-26, 33-35)
Palmer (GW 12-28, 30-32, 34)
Isak (GW 1-4, 12-28, 30-36)
Wood (GW 1-9, 20-29, 36-38)
دیفرنشیال های اون در طول فصل :
⚪️ Son
🔴 Jota
🌳 Aina
🔴 Havertz
👕 Foden
🔴 Jesus
🔵 Estupinan
🔵 Sanchez
🔴 Gakpo
بازیکنان تمپلتی که اون هارو به ندرت در تیمش داشت :
👕 Haaland
🔴 Diaz
🐝 Wissa
🔴 Saliba
🔴 Alexander-Arnold
🍒 Evanilson
🍒 Semenyo
🌳 Milenkovic
⚫️ Gordon
🦅 Sarr
🍬 Ndiaye
⚫️ Schär
⚫️ Trippier
🔵 Welbeck
🍒 Kerkez
بیشترین کاپیتان هاش :
Salah x23
Palmer x5
Mbeumo x3
Isak x2
Watkins x1
Marmoush x1
Haaland x1
Son x1
Saka x1
در مجموع ۸۱۹ امتیاز از کاپیتان اورد. ۲۱.۶ به ازای هر هفته و کاپیتان های اون فقط پنج بار بلنک شدن.
بیشترین امتیازی که از کاپیتانی اورد :
GW 24: Salah (58 pts)
GW 17: Salah (42)
GW 25: Salah (40)
GW 15: Palmer (36)
تعداد بازیکنانی که در هر پست داشت :
Goalkeepers: 8
Defenders: 19
Midfielders: 18
Forwards: 14
تعداد امتیاز های دو رقمی ای که در هر پست اورد :
Goalkeepers: 1
Defenders: 9
Midfielders: 41
Forwards: 22
تیم فصلش 👇
خلاصه ای از عملکردش 👇
نتیجه گیری :
اول از همه باید بگم که بردن در FPL بدون شک مقدار زیادی شانس می‌خواد و لورو هم بدون تردید این فصل خیلی خوش‌شانس بوده. واقعا راه دیگه‌ای برای بردن FPL وجود نداره. با این حال، فکر می‌کنم هنوز می‌شه از فصل لورو نتایج و نکاتی یاد گرفت.
برای شروع، خیلی جالبه که قهرمان امسال FPL فقط یک هفته هالند رو در تیمش داشت و ۱۰ گل اولش توی ۵ هفته ابتدایی رو کامل از دست داد. اگه بعد از هفته پنجم ازم می‌پرسیدی، می‌گفتم غیرممکنه کسی بدون داشتن هالند توی ۳۷ هفته بتونه قهرمان بشه.
ولی موضوع اینه که اون پول رو باید هوشمندانه خرج کنی. لورو انتخاب فوق‌العاده‌ای در مورد صلاح داشت. اون صلاح رو در تمام ۳۸ هفته داشت و در ۲۳ هفته هم بهش کاپیتانی داد. به‌علاوه، تونست بازیکنای نیمه‌گران‌قیمت مثل پالمر، سون و ساکا رو به شکلی مؤثر هدف بگیره، به‌خصوص از لحاظ کاپیتانی، که این خودش خیلی مؤثره.
تو FPL باید جوری تصمیم بگیری که بتونی بازیکنای با پتانسیل بالا رو در زمان درست بیاری. لورو این فصل ۴۱ بار از هافبک‌هاش امتیاز دو رقمی گرفت، یعنی بیشتر از یک بار در هر هفته، و اگه بتونی پست هافبک رو به‌خوبی مدیریت کنی، شانس خوبی برای یه پایان قوی داری.
همون‌طور که انتظار می‌رفت، قهرمان امسال از چیپ AM تونست ۴۸ امتیاز بگیره. همون موقع معرفی چیپ هم می‌شد حدس زد که خیلی تأثیرگذاره. با این حال، لورو با بقیه چیپ‌هاش نتایج فوق‌العاده‌ای نگرفت. ۱۴ امتیاز از بنچ بوست، تریپیل کاپیتان روی بازیکنی که 11 امتیاز اورده و یه فری هیت خوب، عددایی نیستن که معمولا از یه قهرمان FPL انتظار داری.
یه نکته دیگه هم اینه که لورو فقط سه بار تو کل فصل منفی زد. معمولا دادن امتیاز مفتی ایده خوبی نیست و درست مثل قهرمان فصل قبل، لورو تونست از واکنش‌های عجولانه که باعث منفی های غیرضروری میشن دوری کنه.
در نهایت، فصل فوق‌العاده‌ی لورو بیشتر از هر چیزی بر پایه انتخاب‌های خیلی خوب برای کاپیتانی، بازی مطمئن و مقدار قابل‌توجهی شانس بود. نداشتن هالند و خرج اون پول برای بازیکنای ارزون‌تر ولی با پتانسیل بالا، در نهایت جواب داد.
